تأثیر نگهداری طولانی‌مدت اسانس ترخون (Artemisia dracunculus L.) بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و LD50 آن

داروهای گیاهی به‌دلیل طبیعی بودن ترکیب‌های سالمی هستند ولی عوارض سوئی به دنبال استفاده بی‌رویه از آنها اتفاق می‌افتد. هدف این پژوهش ارزیابی سمّیت حاد و فعالیت آنتی‌اکسیدانی اسانس ترخون (Artemisia dracunculus L.) می‌باشد. اسانس ترخون توسط دستگاه کلونجر با روش تقطیر با آب استخراج شد. تمام پروتکل‌های آزمایش برای اسانس تازه و اسانس کهنه که به مدت سه ماه در شرایط آزمایشگاهی نگهداری شده بود، انجام گردید. میزان LD50 براساس روش لورک و با روش آنالیز احتمال و Maximum Likelihood با استفاده از نرم‌افزار MINITAB تعیین شد. برای بررسی مسمومیت حاد و تغییرات رفتاری ایجاد شده از دوزهای (mg/kg) 10، 100، 1000،1600،2900 و 5000 اسانس (به روش خوراکی و تزریق داخل صفاقی) استفاده گردید. فعالیت آنتی‌اکسیدانی اسانس دوزهای مختلف (mg/ml32-1)، با بهره‌گیری از دو روش DPPH و ABTS ارزیابی شد. مقدار LD50 برای اسانس ترخون تازه و کهنه در روش خوراکی به‌ترتیب بیشتر از g/kg5 و mg/kg33/3801 وزن بدن بود. با تزریق داخل صفاقی مقدار LD50 برای اسانس تازه و اسانس کهنه به‌ترتیب 06/4810 و 33/3013 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تعیین شد. اسانس تازه فعالیت آنتی‌اکسیدانی قوی‌تری را در مقایسه با اسانس کهنه در هر دو روش ارزیابی نشان داد. یافته‌های اولیه این تحقیق نشان می‌دهد که اسانس این گیاه غیر سمّی بوده و دارای ترکیب‌های آنتی‌اکسیدانتی است که مؤید استفاده از این گیاه در طب سنتی می‌باشد.